Een hoeraatje voor de tegenpartij!
Loek Lamb (72), al sinds 1952 verbonden met RAVA, maakt zich zorgen over de opvolging van de ouderen binnen zijn club. "Er zijn geen mensen te vinden, die als wij, bereid zijn om de handen uit de mouwen te steken en die alle mogelijke klussen voor de vereniging willen doen." Verder is Loek erg geschrokken van het bericht dat RAVA eventueel bereid was om met een andere club te fuseren. Hij was bang dat de club zijn eigen identiteit zou verliezen. "Wij zijn altijd een keurige nette vereniging geweest. bij RAVA zal je van z'n leven geen gokkast zien. En we hebben er ook altijd voor gewaakt dat er geen betalingen plaatsvonden. Nou geef ik zelf ook wel eens wat hoor, maar dan heb je het over een paar nieuwe ballen voor de jeugd. Ik heb geleerd zuinig te zijn. Loek noemt zichzelf "RAVA-ziek". Hij doet allerhande klussen voor de vereniging en staat ook achter de bar. "Het is nog steeds een familieclub, maar het is wat aan het afbrokkelen. De omzet gaat ook wel achteruit." Hij vond het vroeger toch wel gezelliger. "Je had vroeger ook minder. We moesten ons omkleden aan de achterkant in een clubtent. Daar tussen was een halletje waar je een gehaktbal kon kopen. Tegenwoordig hebben we echt van alles en nog wat. En de jongeren komen gewoon met 25 gulden aanzetten, of het de gewoonste zaak van de wereld is. En dan hebben ze van die mobiele telefoons. Maar ik zal altijd vriendelijk tegen ze blijven. Gelukkig is het op vrijdagavond nog gewoon gezellig. Dan blijven er ook veel zitten, zowel de jeugd als ouderen. kunnen we nog gezellig een kaartje leggen. Maar voor de rest heeft iedereen altijd zoveel te doen!" Loek's voetbalcarriere heeft niet al te lang geduurd. Vanaf 1952 heeft hij twee jaar in het 1e gevoetbald. Toen is hij getrouwd. "En dan moet je geluk hebben dat je vrouw ookinteresse in voetbal heeft." Dat had Loek's vrouw dus niet en heeft hij naar eigen zeggen nog een paar jaar doorgerommeld in een lager elftal. Stopper-spil was Loek, maar hij heeft ook in de voorhoede gestaan. Hij vond zichzelf een harde werker, lopen en nog eens lopen. "Ik had niet echt techniek maar ik was fanatiek. Ik heb ooit eens een goal gescoord en kwam in botsing met de keepre. ik brak mijn sleutelbeen, maar heb gewoon doorgevoetbald. Er was vroeger ook meer respect voor elkaar. Voor de wedstrijd riepen we altijd: een hoeraatje voor de tegenpartij! RAVA had vroeger ook prachtige voetballers. Kees en Frits Nelemans zijn daar de mooiste voorbeelden van. En de mooiste wedstrijden waren de wedstrijdendie we speelden in de Katholieke Bond. Het is altijd een fijne vereniging geweest. we hadden in het begin zelfs een geestelijk adviseur. Hij was een soort herder over ons. Er werden ook missen gehouden voor de vereniging." Loek vond het geen slechte zaak dat RAVA vertrok uit het Zuiderpark. "We zijn er toch beter van geworden. We hebben een behoorlijk bedrag gekregen en we hebben er toch iets moois van gemaakt. velen hebben wat gegeven, geholpen met verven en schoonmaken. Alles is nu echt veel beter en het mooie is dat we een vereniging zijn zonder schulden. Nee, ik mis het Zuiderpark totaal niet.